Śruby rzymskie proste DIN1480 ocynkowane: KP

Śruby rzymskie proste – niestandardowe:

Tabela przedstawia jedynie najpopularniejsze i najczęściej stosowane śruby rzymskie. Jeżeli poszukują Państwo śrub o innych parametrach prosimy o sprawdzenie dostępności kontaktując się z nami drogą mailową bądź telefonicznie (zakładka kontakt).

Śruby rzymskie proste – charakterystyka:

• korpus ocynkowany
• końcówki proste
• oznaczenie Dromet: Śruba rzymska prosta KP

Spotykane nazewnictwo:

Napinacz, ściągacz, śruba naciągowa, śruba rzymska z końcówkami do wspawania.

Śruby rzymskie proste są dwustronnie gwintowanymi łącznikami otwartymi i rurowymi ze skonstruowanymi fragmentami napinającymi prostymi. Śrub rzymskich używa się do kondensowania konstrukcji budowlanych metalowych i drewnianych w domach jednorodzinnych, zabudowie wielorodzinnej, budynkach użyteczności publicznej oraz przemysłowych i magazynowych. Wkręty tego rodzaju nie mają określonej normy merytorycznej, mówiącej o ich właściwościach użytkowych, nie posiadają też ustanowionego oznakowania CE. Śruby rzymskie napinające mają regulowane naprężenie, które można ustawić poprzez wkręcanie gwintów przeciwnie do siebie skierowanych, znajdujących się w korpusie. Wkręty są ocynkowane, czyli pokryte cienką powłoką cynku w celu ochrony przed korozją powodowaną działaniem czynników zewnętrznych, głównie wody i powietrza, ale również kwasów. Dzięki warstwie cynku, napinacze, określane są jako śruby rzymskie nierdzewne. Główne parametry techniczne śrub rzymskich to: średnica, waga, rozmiar, długości dwóch prętów, obciążenie zrywające.

Przechowywanie i montaż śrub rzymskich:

Jeśli chodzi o śruby rzymskie producent zaleca, aby napinacze przechowywane były w oryginalnych i oznaczonych opakowaniach, najlepiej w zamkniętych magazynach. Przed montażem obowiązkowo należy zweryfikować jakość łączonych stężeń lub cięgien, typ i rozmiar śrub, brak uszkodzeń oraz zgodność z dokumentacją techniczną. Przystępując do montażu ściągacza, trzeba sprawdzić prawidłowość połączenia cięgna z łącznikiem i poprawność wykonania naciągu na płaskim miejscu, np. na podłodze. Nakrętki napinające powinny obracać się swobodnie. W momencie przeprowadzania naciągu, nakrętki muszą być dokręcone do tzw. początkowego naporu od środka. Już po dokręceniu śruby, minimum dwa zwoje muszą wystawać poza licówkę nakrętki. W celu sprawdzenia prawidłowości montażu, trzeba ostukać całość młotkiem – jeśli nakrętka nie drga i nie przemieszcza się, wszystko jest wykonane poprawnie. Cięgna zrobione przy pomocy łączników powinny być cyklicznie sprawdzane, zgodnie z zaleceniami producenta lub częściej, w przypadku zauważenia defektów konstrukcji.